Sordunuz mu ona ‘ Kaç kez gerçekleştirebildin hayallerini? ‘ diye
‘ Hiç ‘ diye cevap verememenin acısıyla kıvrandı mı karşınızda ‘Hiç ‘
Gözlerinden okuyabildiniz mi o derin acıyı?
Dudakları titredi mi ‘ ürkekçe ‘ ?
Gözleri doldu mu;
Bıraksan bir şelaleden farksız akacak gözyaşlarıyla temas kurabildiniz mi ?
Boğazı da düğümlendi değil mi;
Şah damarını da bilirsiniz ya,
Ne yutkunma işlevini gerçekleştirebildi o an, ne konuşma!
Yüzündeki çizgiler belirginleşti değil mi o an,
Yaşlandı o an, hadi söyleyin, bir yaşam kadar yaşlandı o an değil mi?
Gerçekleştiremediği tüm hayallerini hatırlattınız o an,
Yıllarca bastırmaya çalıştığı en güzel hayallerini;
Sevgisini, sevilmesini
Yazdıklarını, yazamadıklarını
Söylediklerini ve söyleyemediklerini hatırlattınız o an,
Hep içinde kalmış ve kalmaya mahkum olanları…
En acımasız vuruşu yaptınız üstelik; o cümlenin sonundaki soru işaretiyle
O küçük işaret, devasa bir boyut aldı ruhunda, kalbini delip geçti;
Artık hepsinin GEÇMİŞ olduğunu anlattı o’na, fark ettirdi zorla!
Artık herşey GEÇMİŞ’Tİ O’ndan…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder