Bir Çift Acılı Göz

Bir çift yeşil gözden daha ne kadar acı akabilirdi, onu hiç tanımayan bir yabancıya. Yaşamın tüm yorgunluğu üzerindeydi metrodaki genç adamın, elinde bir belge bir yerlere yetişmeye çalışıyordu, belli. Ama telaş yoktu üzerinde, üzerinde solmuş siyah renkte bir pantolon, ince gömleğin üzerine giyilmiş üniforma eskisi bir hırka ve bir eski mont vardı sırtında da. Saçları uzun, sakalları yeni kesilmiş ama hala kirliydi izleri,  gözleri yeşildi, çakır yeşil ama o kadar yorgun bir yeşildi ki bakmak istemezdiniz. Acılı bakıyordu zaten fazlasıyla acılı, hayat ona çok yüklemişti, belliydi. Ağlayamadıkları akıyordu gözlerinden, belki de en dolduğu andı, benim kulaklığımı takıp ruhumla baş başa kaldığım o yol, ona yorgunluğunu fark ettirmişti o an, yorulduğunu, kırıldığını, acı çektiğini hatırlatmıştı belki…